Tomaten en Bananen

Voor meer dan 400 miljoen mensen is de banaan (Musa acuminata) het basisvoedsel. Na tarwe, rijst en maïs is de banaan het vierde voedselgewas wereldwijd. De jaarlijkse productie bedraagt 100 miljoen ton.

Maar de banaan heeft grote problemen: de plant is vatbaar voor een aantal schimmelziekten. Halverwege de vorige eeuw werd het bananenras Gros Michel weggevaagd door de Panama disease, een ziekte veroorzaakt door de bodemschimmel Fusarium oxysporum, die zich vanuit Midden-Amerika snel wereldwijd verspreidde. Het leidde tot de ineenstorting van de bananenteelt in Latijns-Amerika, gevolgd door een enorme werkloosheid.

[Wilde banaan met doperwtgrote zaden]

Als opvolger van de Gros Michel werd de Cavendish gekozen: minder smakelijk, minder goed houdbaar, kwetsbaarder gedurende het transport, maar wel resistent tegen de Panama disease. Het feest duurde echter maar een paar decennia, want ook de Cavendish bezweek aan een nieuwe, gemuteerde variant van de Panama disease.

Maar de Cavendish is ook hard getroffen door Black Sigatoka, een schimmelziekte veroorzaakt door Mycospaerella fijiensis, die vanuit de Fiji-eilanden de oversteek naar andere teeltgebieden maakte. De niet zo milieuvriendelijke oplossing was om de bananenplantages overdadig met gif te bespuiten.

Maar vanuit Nederland lijkt de redding voor de geplaagde banaan nabij: Gert Kema, onderzoeker van de Universiteit van Wageningen probeert resistentie in te bouwen in bananenrassen. Veelbelovend is zijn ontdekking dat een resistentiegen in tomaat de schimmel herkent die Black Sigatoka in banaan veroorzaakt. Het gen wordt nu ingebouwd in de bananenplant.

De tomaat is dus mogelijk de reddende engel voor de banaan.

Meer info is hier te lezen.